Bu sohbette Abdullah Faruki El Müceddi Hazretlerinin hayatından, özellikle tebliğ anlayışı ve tevhit vurgusu üzerinden detaylı bir şekilde bahsedilmektedir.
Kendisi, İslam’ın özünü oluşturan tevhidin (Allah’ı birleme) kalplerde yerleşmesine çok önem verir. Tevhit sadece “La ilahe illallah” demek değil, hayatın tüm sahte putlardan (ideolojiler, nefis, dünya tutkuları vb.) arındırılması anlamına gelir. Tevhide aykırı davranışlara (örneğin şeyhleri Allah’ın özellikleriyle nitelemek, körü körüne bağlılık) şiddetle karşı çıkar.
Abdullah Faruki, sadece zikir veya ibadet öğretmekle kalmaz, öncelikle insanlara ilim, edep ve Peygamber Efendimiz’in (s.a.v.) sünnetlerine bağlılığı telkin eder. Yaptığı tebliğlerde, başta Kur’an-ı Kerim ve hadisleri kullanır, bunları birebir yaşamak gerektiğini vurgular.
Dünya sevgisinden uzak durmayı, Allah’a tam teslimiyeti ve her şeyin Allah’tan bilinmesini savunur. Helal ve harama çok dikkat eder, en ufak bidatlardan (dine sonradan sokulan şeylerden) sakınır.
Siyasetle ilişkilerde ise samimidir; halkın rahat nefes almasını ister, fakat siyasi liderlere ve sistemlere boyun eğmez. Haksızlık gördüğünde susmaz, doğruları cesaretle dile getirir.
Ömrü boyunca büyük bir tevazu içinde yaşamış, nefsini küçültmüş, Allah’ın büyüklüğünü öne çıkarmıştır. Kendisinin tüm hayatında temel hedef, insanları sadece Allah’a kulluğa çağırmak, tevhidi tam anlamıyla yaşatmaktır.
